Morwa biała (łac. Morus alba) należy do gatunku drzew liściastych, z rodziny tzw. morwowatych.
Według znawców roślina pochodzi z Chin, a jej liście są ulubionym pokarmem larw jedwabników, dzięki którym pozyskujemy naturalny jedwab, surowiec tak ceniony na rynku modowym.
W XI wieku biała morwa zaczęła być uprawiana w Europie, gdzie stała się niezwykle popularna. Dzięki temu obecnie gatunek ten znajdziemy dziko rosnący na wielu kontynentach. Spotkamy ją w Afryce, w Ameryce Północnej i Południowej, a także na wyspach Pacyfiku. W Polsce morwa biała to jedyny gatunek uprawianej morwy.
Drzewo morwy białej może osiągnąć nawet 15 m wysokości. To całkiem sporo jak na drzewo „owocowe”. Jej niezwykle cenne owoce, szczególnie te występujące w wersji suszonej (morwa biała suszona), kształtem przypominają owoce jeżyny. Charakteryzują się białą lub różową barwą, choć na rynku spotykana jest też morwa czerwona lub czarna.
Wszystkie owoce morwy są jadalne, a ze względu na swoje niezwykłe właściwości prozdrowotne, bardzo cenione wśród farmakologów i lekarzy. Właściwości lecznicze tej rośliny znane są od kilku wieków, lecz swoją ogromną popularność w tej dziedzinie zdobyła dopiero kilka lat temu.
Owoce morwy mają lekko mdły i słodkawy smak. Stąd trzeba wspomnieć, że jest to dość specyficzny owoc, nie każdy może go polubić. W składzie owoców morwy znajdziemy sporo cukrów prostych (m.in. glukozę, fruktozę, maltozę i sacharozę), z kolei liście morwy białej zawierają duże ilości cennych witamin (z grupy B), w tym witaminę B1, witaminę B2, witaminę B6 oraz witaminę PP).